'spotlight'

Op vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken (bijna) elke week een spraakmakende muzikant.

‘Keep the soul alive’ was de beruchte uitspraak van voormalig Idols-winnaar Boris. Hij is ondertussen weer teruggevallen in de vergetelheid, maar soul heeft de afgelopen jaren veel artiesten geinspireerd. Uiteraard gaan sommigen daar verder in dan anderen. De Amsterdammers van de Lefties Soul Connection vormen samen typisch zo’n band die daar verder in gaat. Puristen zullen misschien zeggen dat het geen soul meer is, maar dat eigenlijk sprake is van funk. Laten we ons daar maar eens geen zier van aantrekken, en gewoon genieten van de stampende muziek van het viertal Alviz, Onno Smit, Bram Bosman en Cody Vogel, die on stage vaak bijgestaan worden door reservebandlid Paul Willemsen.

Het lijstje invloeden op de Lefties is lang en een combinatie van meer en minder bekend. James Brown en Booker T. zijn namen die op zijn minst bellen doen rinkelen, maar bands als de Meters, the Whitefield Brothers of the Fabulous Souls leidden in ieder geval bij mij niet direct tot aha-erlebnissen. Dat is niet erg natuurlijk, want hoe vaak leidt de muziek van een Nederlandse band nou tot een sprankelende ontdekkingstocht in de krochten van de funk en soul? Niet alleen zijn de Lefties breed beinvloed, ook spelen zij tijdens hun liveshows vaak covers over de volle breedte van het spectrum. Zelfs de Nederlandse wereldhit

Op vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Afgelopen maandag gaf hij met zijn Bad Seeds nog een dampend concert in de Heineken Music Hall, deze vrijdag is hij onderwerp van GeenCommentaar’s wekelijkse Spotlight: de Australische bard Nick Cave.

Nick Cave werd geboren op 22 september 1957 in het gehucht Warracknabeal in Australia. Zijn moeder was bibliothecaris en zijn vader leraar Engels. Hij werd Anglicaans opgevoed. Met die achtergrond hoeft het geen verbazing te wekken dat in zijn teksten vele literaire en bijbelse verwijzingen en invloeden te vinden zijn en hij behalve muziek ook toneelstukken en een roman heeft geschreven.

De eerste jaren: The Birthday Party
De eerste schreden op het muzikale pad zette Cave op zijn middelbare school waar hij Mick Harvey tegenkwam, met wie tot op dit moment nog steeds samenwerkt. Zij begonnen een band die The Boys Next Door heette. Hun eerste bekende opname was een cover van Nancy Sinatra’s ‘These Boots Are Made For Walkin’. Al snel daarna kwam in 1979 hun eerste album uit: Door, door. Bij het uitkomen van hun tweede album The Birthday Party veranderde de naam van de band langzaam maar zeker in ook The Birthday Party. Tevens verhuisden ze van Australie naar Londen. In Engeland had de band de grote impact op de toenmalige Britse rockscene door hun combinatie van rauwe emotie en power. De stijl van de band was eclectisch te noemen met invloeden uit de punk, rockabilly, free jazz en rauwe blues. Veel songs werden gedreven door zware repetitieve baslijnen en agressief drumwerk. Liedjes klonken alsof op het punt stonden uit elkaar te vallen en daaroverheen spuwde Cave zijn manische, expressionistische teksten. Kort gezegd waren in The Birthday Party al vele elementen van Cave’s latere werk in een pure onversneden vorm te herkennen.

Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Een nijpend gebrek aan coherentie en de afwezigheid van echt sterke songs, maakten dat er evenveel magie in de lucht hing als in het oefenkabinet van een vrijetijdsgoocheiaar.

Zo maakte het grote publiek volgens het juryrapport van Humo’s Rock Rally in 1992 kennis met dEUS. Zanger Tom Barman zag er met zijn haarband nog uit als een veredelde Mark Knopfler.

Ruim 15 jaar later is dat volkomen anders. Een nieuw dEUS album is een media-event van de eerste orde, compleet met relletjes over geschonden persembargo’s. In deze Friday! Friday! Friday! Spotlight gaan we in op het verhaal van dEUS: het begin, de opkomst, dEUS als duiventil, de stilte en de terugkeer met de status van supergroep, een recensie van Vantage Point maar vooral met veel clipjes.

Het begin
De eerste incarnaties van dEUS ontstaan in 1989, maar de band krijgt pas echt vorm in de aanloop naar Humo’s Rock Rally in 1992. Onder anderen Klaas Janzoons en Stef Kamil Carlens maakten deel uit van die formatie. Bij de Rock Rally, erkend podium voor Belgisch talent, haalt dEUS de finale, maar wordt daarin slechts 9e, achter bands als Charlie 45 en Orgasmaddix. Na een korte tour in Spanje verlaten gitarist Mark Meyers en drummer Mark Willems de groep. Willems wordt vervangen door hun chauffeur Jules de Borgher. Later voegt ook schilder en gitarist Rudy Trouve zich bij de groep.