Zoekresultaten voor

'israel'

Foto: De vernielingen in Be'eri. עופר גתי Pikiwiki Israel, CC BY 2.5, via Wikimedia Commons.

Twee rapporten: over Palestijnse seksuele misdaden en over Israëls behandeling van gevangen Gazanen

Wat is dat toch met rapporten over seksueel misbruik door Hamas (en aanverwante organisaties) op 7 oktober bij hun aanval op Israël? Steeds als er nieuws is, blijkt er toch weer weinig van te kloppen. Het begon met Israëlische beschuldigingen, maar die werden vrij snel grotendeels doorgeprikt als afkomstig van de orthodoxe lijkenverzamelingsorganisatie Zaka. Verhalen als veertig baby’s met afgehakte hoofdjes hangend aan een waslijn, een baby in een oven en een moeder bij wie de buik was opengesneden om er de foetus uit te halen, bleven niet heel. Net zomin als de de dame die een Israëlische commissie van onderzoek opzette, Cochav Elkayam-Levy. Ze slaagde er niet in bruikbare getuigenissen te verzamelen. Bovendien bleek ze een vroegere woordvoerder van het Israëlische leger te zijn geweest.

Dan was er een uitgebreide reportage van de New York Times, maar die is intussen ook alweer afgebrand. De maker ervan was een Israëlische filmmaakster, Anat Schwartz, samen met haar neefje Adam Sella en redacteur Jeffrey Gettleman. De Times was er zeer over te spreken, maar intussen wordt er intern overlegd of het stuk niet teruggetrokken zou moeten worden. Het was al mis aan het begin met ene Gal Abdush, die gedood werd en in half ontklede staat werd  aangetroffen. Ze werd  daarom opgevoerd als zijnde verkracht, iets wat haar familie in alle toonaarden steeds heeft ontkend en blijft ontkennen. Wat ook niet hielp is dat de eindredacteur van de NY Times, Joe Kahn, het stuk uitbundig had geprezen, terwijl het nu door tegenstanders een schoolvoorbeeld van de ”vooringenomen standpunten” van de krant wordt genoemd. Het werd intussen duidelijk dat Kahns vader redacteur is geweest van CAMERA (Committee for Accurracy in Middle East Reporting and Analyssis), een verlengstuk van de Israël-lobby met een dito hasbara -karakter, wat zoveel wil zeggen as dat het niet zo nauw werd genomen met de waarheid zolang Israël er maar gunstig vanaf kwam. De zoon zou daar wat van mee hebben gekregen.

Foto: fotdmike (cc)

Nederland en Israël al jaren wapenbroeders

ACHTERGROND - Het oplaaiende geweld in Israël en Palestina in de herfst van dit jaar zet de schijnwerper voluit op de gevolgen van de decennialange bezettings- en apartheidspolitiek van Israël. Terwijl de bevolking in Gaza zwaar te lijden heeft onder het geweld van het Israëlische leger en het afsluiten van toegang tot eerste levensbehoeften was de Nederlandse regering er snel bij om de gruwelijke aanval van Hamas scherp te veroordelen. De uitgesproken onvoorwaardelijke solidariteit met Israël staat in scherp contrast hiermee. Die krijgt ook vorm in Nederlandse betrokkenheid bij Israëlische bewapening en banden met de wapenindustrie in dat land, schrijft Mark Akkerman (Stop Wapenhandel).

Nederland voert sinds het begin van deze eeuw een ‘restrictief’ wapenexportbeleid jegens Israël, waarbij in principe geen wapenleveringen worden toegestaan tenzij duidelijk is dat deze niet bij mensenrechtenschendingen, in het bijzonder in Gaza en de Westbank, gebruikt kunnen worden. De rechtstreekse Nederlandse wapenuitvoer naar Israël is dan ook relatief beperkt, de waarde ervan over het laatste decennium bedraagt nog geen 20 miljoen euro. Opmerkelijk is wel dat meer dan de helft hiervan voor rekening komt van de export van ‘delen voor geleide projectielen en raketmotoren’ in 2022, waarbij niet duidelijk is wat dit precies inhoudt. In datzelfde jaar verkoopt de Nederlandse krijgsmacht ook overtollige munitie aan het Israëlische wapenbedrijf Rafael. Maar dat is niet het hele verhaal.

Foto: Israel Defense Forces (cc)

Israëlische afschrikkingspolitiek werkt niet meer

ANALYSE - Het is vandaag drie maanden geleden dat Israël werd opgeschrikt door een massale aanval van Hamasstrijders op dorpen aan de andere kant van de grens met Gaza. Het bloedbad dat zij aanrichtten kostte 1200 Israëliërs en buitenlandse gastarbeiders het leven. Zo’n 240 mensen werden ontvoerd en worden door Hamas gevangengehouden. Israël heeft zich tot 7 oktober 2023 relatief veilig gewaand door een grootschalige en intensieve afschrikkingspolitiek tegen de Palestijnen in Gaza en op de West-Bank. Die is nu kennelijk uitgewerkt, tot ontsteltenis van de Israëlische regering en de westerse wereld over dit onverwachte tijdelijke succes van een guerrillabeweging tegen een overmachtig geacht modern leger. Hoe heeft dat kunnen gebeuren? En hoe zal Israël dit gaan verwerken nadat Gaza is platgebombardeerd en de gijzelaars zijn vrijgelaten? Een terugblik en analyse van Kees Kalkman, eerder verschenen in het Vredesmagazine.

Misleiding heeft een rol gespeeld in het uitvoeren van de aanval door Hamas. Via berichtenverkeer, waarvan ze wisten dat het werd afgeluisterd, werd de indruk gewekt dat Hamas zich vooral druk maakte om sociaal-economische problemen, hoe ze hun administratie konden financieren en het aantal vergunningen voor Palestijnen om in Israël te werken. En dat ze zich nog veel te zwak vonden om aan te vallen. Militaire oefeningen werden zelfs deels openlijk uitgevoerd om te laten zien dat ze vooral bezig waren met exerceren en zeker niet met een geheime actie. Intussen namen de mensen die bezig waren met de planning strikte radiostilte in acht en maakten ze geen gebruik van mobiele telefoons voor deze operatie. Waarschijnlijk is er helemaal teruggevallen op koerierswerk, ondergrondse tunnels en camouflage. Het informantennetwerk dat de Israëli’s wel zullen gehad hebben in de Gazastrook, ondanks de draconische bestraffing van verraad, heeft kennelijk geen enkele lucht opgesnoven van de plannen. De Israëli’s hebben teveel vertrouwd op elektronisch afluisteren, observeren en bewaken.

Foto: Roel Wijnants (cc)

De lange arm van Israël

COLUMN - Lodewijk Asscher vindt dat een cartoon van Jos Collignon in De Volkskrant over het antisemitisme in Nederland te ver gaat. De tekening laat een lange arm met davidster zien en een dikke duim met de tekst ‘O-ver-al herlevend antisemitisme’ naast een tv die beelden van Gaza vertoont met daarboven de tekst ‘2 weken onschuldigen bombarderen, 10.000 doden waarionder 4000 kinderen. Asscher schrijft niet terug te willen vallen in oude angsten van zijn familie: ‘Als mijn krant, de Volkskrant, op de dag van de herdenking van de Kristallnacht een spotprent plaatst met de boodschap dat de Joden het antisemitisme zelf verzinnen als onderdeel van de zogenaamde ‘lange arm’ van Israël, dan is een grens bereikt.’

Asscher verwijst naar een bericht in Het Parool waarin staat dat het CIDI een toename van antisemitische incidenten heeft geconstateerd van 818% sinds het begin van de oorlog tussen Israël en Hamas. Op de website van het CIDI staan enkele pijnlijke voorbeelden. Het CIDI heeft in tien niet nader genoemde gevallen aangifte gedaan, maar geeft verder geen details.’Hoewel we tijdens eerdere conflictperiodes een stijging zagen in het aantal antisemitische incidenten was deze nooit eerder zo significant als nu.’ Kritiek op Israël zou niet meegenomen zijn bij het registreren van de incidenten.

De Tweede Kamer over de oorlog tussen Israël en Hamas

Woensdag verwierp de Tweede Kamer alle oproepen tot respect voor het oorlogsrecht en instelling van een staakt-het-vuren in Gaza.

Schokkend. Dat is volgens The Rights Forum het enig passende woord voor de stemmingen over de moties die in de laatste week voor het verkiezingsreces werden ingediend over de oorlog in Israël/Palestina.

Zelfs een motie van Sjoerd Sjoerdsma (D66) en Kati Piri (GroenLinks-PvdA) waarin wordt opgeroepen om álle schendingen van het internationaal recht te veroordelen en tegen te gaan werd verworpen. Dat de motie ook stelde dat Israël het recht heeft zijn eigen burgers te beschermen, Hamas de gijzelaars dient vrij te laten en zijn raketaanvallen moet staken, kon de rechtse partijen (VVD, PVV, CDA, ChristenUnie, FvD, BBB, SGP, Van Haga, JA21, Omtzigt) niet tot steun bewegen. Voor de motie stemden D66, PvdA, SP, GroenLinks, PvdD, DENK, Volt, BIJ1, Den Haan.

‘Het Israëlische leger is door en door verrot’

Forse uitspraken van Amiram Levin, voormalig generaal in het Israëlische leger, commandant van een elite-eenheid en vice-directeur van spionagedienst Mossad.

Het Israëlische leger is door en door verrot en betrokken bij oorlogsmisdaden en handhaving van een systeem van apartheid en onderdrukking dat gelijkenis vertoont met de politiek van nazi-Duitsland.

Levin stond te boek als uitgesproken havik. Nu ziet hij in dat het systeem dat hij steunde zowel de staat als het leger van binnenuit heeft gecorrumpeerd. Premier Netanyahu wordt ‘geëxploiteerd’ door een ‘messianistische groep criminelen’ die geen benul heeft wat democratie is, aldus Levin.

Foto: Al Jazeera English (cc)

Onbeperkt mandaat voor onderzoek naar Israëlische oorlogsmisdaden

NIEUWS - VN stemt in met onbeperkt mandaat voor commissie van onderzoek naar Israëlische oorlogsmisdaden.

De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft 23 december met grote meerderheid ingestemd met het opzetten van een internationaal onderzoek naar Israëlische oorlogsmisdaden begaan tegen Palestijnen. De stemming was 125 vóór, acht tegen en 34 onthoudingen. De resolutie riep op tot het opzetten van een permanente commissie van onderzoek om de Israëlische inbreuken op de mensenrechten in de bezette gebieden te monitoren en er rapport over uit te brengen.

Er is geen tijdslimiet voor de commissie bepaald. Het is de eerste keer dat de VN een commissie met een dergelijk mandaat in het leven heeft geroepen.

Het voorstel was afkomstig van de Raad voor de mensenrechten van de VN, die in mei besloot het onderzoek op te zetten na de laatste,11dagen durende Israëlische aanval op Gaza. De VN-secretaris-generaal had over die aanval opgemerkt dat er mogelijk oorlogsmisdaden waren begaan. De stemming in de Raad was destijds 24 voor, negen tegen en 14 onthoudingen. Bij de huidige stemming in de AV ging het erom goedkeuring te krijgen voor het budget. Tegen het besluit stemden alleen Israël, de VS, Hongarije, de Marshall Eilanden, Micronesia, Nauru, Palau and Papua Nieuw Guinea.

Foto: Enric Borràs (cc)

De Israëllobby en het antisemitisme

Het gevreesde misbruik van de IHRA-werkdefinitie van antisemitisme wordt steeds duidelijker. Zoals Jaap Hamburger, voorzitter van Een Ander Joods Geluid eerder dit jaar betoogde is die definitie door Israël en zijn lobby-agentschappen, zoals in Nederland het CIDI, ‘verabsoluteerd, gepolitiseerd en omgesmeed tot een wapen’ om kritiek op de Israëlische staat en de bezetting van Palestina de kop in te drukken. De definitie zelf is vaag, maar in een aantal bijgevoegde voorbeelden die duidelijk moeten maken wat er met die werkdefinitie wordt bedoeld gaat het om kritische uitingen over de politiek van de staat Israël. Minister Grapperhaus heeft de werkdefinitie onder dekking van een Kamermeerderheid met het OM gedeeld omdat het document aanwijzingen kan geven voor de beoordeling van mogelijke strafbare discriminatie en groepsbelediging. Maar hij erkent ook dat een aantal van deze voorbeelden als legitieme kritiek beschermd worden door de vrijheid van meningsuiting. Dat grondrecht is inmiddels onder aanroeping van de IHRA-werkdefinitie al talloze malen geschonden.
Misbruik van gevoeligheden
De Israëllobby heeft geen boodschap aan uitingsvrijheid. Het European Legal Support Centre (ELSC) dat pro-Palestijnse activisten juridisch bijstaat onderzocht 76 gevallen van pogingen activisten de mond te snoeren met beschuldigingen van antisemitisme. Kritische uitspraken over de Israëlische politiek werden beantwoord met smaad- lastercampagnes, doorgaans via (extreem)rechtse media. Daarnaast ging het om het aanvechten van fondsen of subsidies voor pro-Palestijnse organisaties  en het belemmeren van het gebruik van zaalruimte door druk uit te oefenen op de eigenaren. De ernst van de smaad en laster kan verschillen. Niet alle rottige opmerkingen hoeven uitgelegd te worden als dreigement om iemand de mond te snoeren. Maar met de kwalificatie van minister Kaag als een ‘Palestijnse mol’ en ‘Arabisch raspaard van Troje’ die haar kinderen ‘pro-terreur’ zou opvoeden zijn de auteurs naar mijn mening ver over de grens gegaan. De slappe knieën van het bestuur van de Vrije Universiteit dat onder druk van het CIDI een debat over een academische boycot van Israël verbood laten voorts zien hoe makkelijk het is om in Nederland het debat over Israël te smoren als iemand roept dat er sprake is van antisemitisme.
Foto: Enric Borràs (cc)

De ruimte voor kritiek op Israël wordt steeds kleiner

OPINIE - GroenLinks heeft het verzet tegen het gebruik van de IHRA-definitie van antisemitisme gestaakt. Op 1 december 2020 stemde de GroenLinks fractie voor een motie van de SGP-lid Bisschop waarin de Kamer de regering verzoekt te “bevorderen dat deze definitie voortvarend en herkenbaar in uitvoering komt in de opsporing en vervolging van antisemitisme.” Het congres van GroenLinks in januari bevestigde het standpunt van de fractie door met tweederde meerderheid een motie te verwerpen die de IHRA-definitie als instrument bij de  bestrijding van antisemitisme afwees.

In 2018 stemde GroenLinks nog tegen een overeenkomstige motie van de SGP. De PvdA was al eerder overstag gegaan. Alleen de SP, de PvdD en Denk hebben nog steeds bezwaren tegen het hanteren van de IHRA-definitie vanwege de risico’s op vermenging van discriminerende uitingen tegen Joden met kritiek op Israël. In antwoord op de vraag van Bisschop, liet minister Grapperhaus weten dat de IHRA-definitie “met bijbehorende indicatoren gedeeld” is met politie en OM. Deze kunnen meegewogen worden bij het opnemen van een aangifte in het oordeel of sprake is van groepsbelediging, haatzaaien of een discriminatoir aspect, aldus de minister.

Omstreden

De IHRA-definitie is van begin af aan omstreden geweest. Zelfs de oorspronkelijke opsteller, de Amerikaan Kenneth Stern, waarschuwt voor de risico’s van aantasting van de vrijheid van meningsuiting. “De internationale Israël-lobby probeert de definitie overal door overheden en instellingen te laten verankeren, maar daarvoor is die nooit bedoeld geweest,” volgens Stern. Het heeft vele landen, partijen en politici er niet van weerhouden deze ‘niet-bindende’ tekst te aanvaarden in de strijd tegen antisemitisme. De definitie zelf is nogal vaag, maar de belangrijkste bezwaren richten zich tegen de ‘voorbeelden’, die minister Grapperhaus nu kennelijk heeft aanvaard als ‘indicatoren’ van antisemitisme voor politie en OM. In deze voorbeelden wordt de staat Israël diverse keren gebruikt. Bijvoorbeeld: als je Israël iets verwijt dat je andere landen niet verwijt wijst dat op een dubbele standaard die voortkomt uit antisemitisme.

Foto: Travel 2 Palestine (cc)

Nederland draagt bij aan Israëlische bezetting

ONDERZOEK - Al 53 jaar gaan de Palestijnse gebieden gebukt onder Israëlische bezetting en kolonisering. Hoewel door de VN, EU en Nederland systematisch als illegaal veroordeeld, blijven sancties uit. Erger, door militaire samenwerking met Israël draagt Nederland bij aan het koloniale project, blijkt uit een nieuw rapport van de organisatie Stop Wapenhandel. Benjamin Baars zet de hoofdpunten op een rij.

Zoals de Israëlische onderzoeker Shir Hever heeft aangetoond, is de bezetting niet enkel een ideologisch gedreven project, maar ook een economisch project waarvan met name de Israëlische elite profiteert. Een belangrijke bedrijfstak die erbij gedijt is de Israëlische wapenindustrie. Israël heeft een omvangrijke defensie-industrie en staat in de top tien van grootste wapenexporteurs. Zeker voor een relatief klein land (ruim acht miljoen inwoners) is de bijdrage aan de globale wapenhandel aanzienlijk. De Israëlische industrie maakt technologisch hoogwaardige wapens.

Combat proven

Voor kopers is het interessant dat het Israëlisch militair materieel is uitgetest in gevechtssituaties, en wel in bezet Palestijns gebied en dan met name de Gazastrook. De meeste wapens zijn ‘combat proven’. In Der Spiegel verklaarde Avner Benzaken, hoofd van de afdeling technologie en logistiek van het Israëlische leger: “Als ik een product ontwikkel en ik wil het testen in het veld, hoef ik maar vijf of tien kilometer van mijn werkplek om het product aan het werk te zien. Ik krijg direct feedback, dit maakt het ontwikkelingsproces veel sneller en efficiënter.”

Volgende