Mohamed Nasheed, de nieuwe president van de Malediven, heeft aangekondigd dat hij de inkomsten uit de toeristenindustrie in een fonds wil stoppen om een nieuw thuisland voor zijn volk te kopen. De Malediven dreigen onder water te lopen als gevolg van de stijgende zeespiegel.
De Malediven zijn niet het enige land dat rekening houdt met gedeeltelijke of totale relocatie. Verschillende eilandstaten in de Pacific houden rekening met opheffing, bleek tijdens een conferentie vorige maand. De president van Kiribati is al eens op reis gegaan om omliggende landen om asiel voor zijn mensen te vragen, maar kreeg alleen in Nieuw Zeeland een warme ontvangst. Ook Tuvalu is op zoek.
De Carteret Eilanden hebben de dubieuze eer als eerste daadwerkelijk ontruimd te worden wegens onderlopen. Zij maken echter deel uit van Papoea Nieuw Guinea, dat genoeg land ver boven de zeespiegel heeft.
Nederland houdt het voorlopig op een nieuw deltaplan. Maar zou het niet verstandig zijn ook alvast een plan B op te stellen? En waar gaan we dan naartoe?
Reacties (18)
En graag iets originelers roepen dan Duitsland
Ik ga naar Marokko.
Hele dag zuipen en op straat hangen, kamelen jatten en vrouwen met sluiers lastig vallen.
Niet moeilijk doen, gewoon naar de Drentse heide, nog genoeg ruimte.
@2: Somalië heeft ook hele mooie stranden, waar ze nu bijna niks meedoen. Hollandse handelsgeest in de vorm van een strandtent met patat voor 4 euro zou wonderen doen voor het land.
Er zitten nogal wat lastige complicaties aan ‘een nieuw land kopen’. Territoriale integriteit gekoppeld aan burgerschap van moderne natiestaat gaat niet goed samen met zomaar even een nieuw landje stichten. Lastig, lastig.
@2
De hele dag zuipen kan je vergeten, want als moslimland is het drooggelegd.
Op straat hangen is niet relaxed als het 40 graden is.
Kamelen zijn ongeveer een half uurtje leuk
En vrouwen met sluiers kan je lastig vallen, maar het is echt niet gezellig om onverwacht geconfronteerd te worden met vergevorderde cellulitis.
Ik zou een ander land kiezen als ik jou was.
@6: Marokko is niet drooggelegd. Ze maken er zelfs wijn. Misschien moet je wel even zoeken naar een plek waar ze alcohol verkopen.
Groenland lijkt me een goede optie, komt steeds meer ruimte, en Denemarken wil het vast wel verkopen voor wat harde Euro’s nu de kroon er wat slapjes voorstaat. Nog wel even afspraken maken over de mogelijke olievoorraden onder de Noordpool waar aanspraak op gemaakt kan worden.
Als bestaand land er land bijkopen van andere staten (danwel voor niet als vol aangeziene stammen) is in het verleden toch probleemloos geaccepteerd voor wat betreft zaken als burgerschap en territoriale integriteitsvraagstukken.
Ik noem de verkoop van Louisiana door Frankrijk aan de VS (ook destijds al natiestaten met burgerschap), je eigen voorbeeld Alaska van Rusland aan de VS, Saint-Barthélemy van Zweden aan Frankrijk, maar ook nog recenter de verkoop van de Deense Maagden-eilanden aan de VS.
@6
Drooggelegd? Bierslempen en met me zatte kop kamelen jatten om naar huis te komen hoort bij mijn cultuur. Als ik geen biertje krijg is dat discriminatie. Ik eis respect!
Siberie. Land in overvloed. De permafrost ontdooit. Veel bossen, veel jagen en de Gulag archipel kan gerenoveerd worden. Speciaal voor de overactieve, ondernemend Hollandse polderboys.
@11: Wel goed doorpolderen dan, want anders zie ik er malaria fors huishouden.
Als het serieus warmer wordt en de zeespiegel stijgt meer dan 50 meter (zodat verhuizen voor mij ook noodzaak wordt), dan wil ik wel verkassen naar Kerguelen. Maar dan moet het wel fors warmer worden…
9 · Bismarck
Nee, zeker niet. De landaankopen die jij noemt zijn gedaan in een tijd waar de staat veel minder te zeggen had. Niet te vergelijken met de allesomvattende invloed van een staat die nu normaal is. Een invloed die ook nog eens van twee kanten werkt: mensen voelen zich nu ontegenzeggelijk meer Amerikaan danwel Rus dan in de 19e eeuw.
De Deense Maagdeneilanden is een uitzondering: immers, dat was typisch een gebied waar geenof slechts een zwakke binding met het (koloniale) moederland bestond.
@14: Dat neem ik toch niet zomaar van je aan. In de eeuw van de romantiek en in het bijzonder het nationalisme. En die staatsinvloed… Nou, onder Nappie! Ik weet het niet hoor.
Mij dunkt dat het enige dat echt van belang is bij zo’n aankoop, dat het betreffende gebied relatief weinig bestaande inwoners heeft, dan is zo’n aankoop helemaal zo’n probleem niet (ik was nog een aankoop tussen VS en Mexico vergeten trouwens zie ik nu). Anders zorg je ervoor dat je het aan te kopen territorium etnisch zuivert. Is afgelopen eeuw ook al vaker gebeurd, niet zozeer met aankopen, alswel met gedwongen grondgebied afgave, denk bv. aan het opschuiven van Polen en de grenscorrecties tussen Finland en de SU. Ook hoor je niemand meer zeuren over de Chaco Boreal of Tannu Tuva, die in de loop van vorige eeuw van eigenaar wisselden.
Krijgen we dat gelazer van een thuisland deze eeuw ook weer? Laten we ze een stuk van Irak beloven, nadat de oorlog daar af is gelopen. Dan hoeven ze er geen Bal-four te betalen ook.
Etnisch zuiveren is natuurlijk altijd een optie, maar om dat nou te gaan promoten..
De relatie tussen staat en burger is zeker veel inniger geworden en maakt zo’n volksverhuizing des te moeilijker. Denk bijvoorbeeld aan collectieve inkomensverzekeringen, collectieve sectoren als gezondheidszorg en bureaucratische controlemiddelen zoals belastingdiensten en GBA’s.
Een stukk land aankopen kan wel, indrdaad met weinig inwoners, maar de territoriale integriteit, met of zonder burgers, is voor landen ook heel erg belangrijk. Zie ook diverse conflicten omtrent vrijwel onbewoonde gebieden in Zuid-Amerika, Zuid-oost Azië en Afrika.
@17: Daar speelt vaak ook wat meer mee dan alleen maar territoriale integriteit (oa. grondstoffen, bestaande rivaliteit tussen buurlanden, symbolen en binnenlandse spanningen). Bij veel van die conflicten is overigens ook land van eigenaar gewisseld (danwel de onduidelijkheid over de soevereiniteit opgeheven) en het probleem daarmee opgelost.
Daarnaast is bij die conflicten ook zelden een staat bereid om een andere staat financieel te vergoeden voor het betreffende landjepik, dit in tegenstelling tot de Malediven, die bereid zijn grof te betalen, voor vermoedelijk maar een klein stukje land (het landoppervlak van de Malediven is kleiner dan dat van de gemeente Apeldoorn, dus ze hebben maar een heel klein stukje van India of Sri Lanka nodig en voor Australische begrippen is het al helemaal niets, die hebben waarschijnlijk makkelijk zo’n lapje met 0 inwoners liggen aan de westzijde).